Θέμα 3ο: Τα ερείπια του Πειραιά

Περισσότερα από 50 ακίνητα με χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Χαμένες επιφάνειες, θέσεις εργασίας, χρήσεις που θα ωφελήσουν. Είναι τα εγκαταλειμμένα κτίρια του δημοσίου, των ασφαλιστικών ταμείων, του Δήμου Πειραιά, των κρατικών οργανισμών, των τραπεζών, των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών. Από την ακτή Μιαούλη ως την Καστέλα, από τη Λεύκα ως την Καλλίπολη. Τα γνωρίζουμε όλα.

Εδώ δεν προτείνουμε λύσεις-η λύση υπάρχει και εφαρμόστηκε με επιτυχία: Είναι το πρότυπο πρόγραμμα "Αξιοποίηση των Ακινήτων με Όρους Κοινωνικής Ανταπόδοσης" που εξελίσσεται στην Αθήνα. Αναβιώνει 70 ερειπωμένα ακίνητα του Υπουργείου Εργασίας.
Έχουμε επομένως ένα στρατηγικό σχέδιο για το σύνολο των κενών ή προβληματικών δημόσιων ακινήτων του Πειραιά.
Πρέπει όμως να το επεκτείνουμε στοχεύοντας και στους μεγάλους ιδιωτικούς οργανισμούς- την Εθνική Τράπεζα, την Τράπεζα της Ελλάδος, τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων και τις εταιρείες. Γιατί; Διότι κρατούν σε ομηρία την πόλη διατηρώντας κτίρια σε ερειπωμένη κατάσταση, κτίρια κλειστά, όπως η ΧΡΩΠΕΙ και η ΗΒΗ στην Πειραιώς, το μισό Μέγαρο ΝΑΤ στην Αγία Τριάδα, του Ρετσίνα στη Λεύκα, ο Κεράνης, το νεοκλασικό της Ευπλοίας στον Άγιο Νικόλαο.
Πρέπει να τελειώνουμε και με τα του οίκου μας: Με τα γιαπιά και τα ερείπια του Δήμου και του δημοσίου: Πύργος, Ράλλειος, Ζαχαρία και Αξελού στην Καστέλλα. Γούναρη, Κολοκοτρώνη, Μιαούλη και πολλά άλλα.
Ένα ερειπωμένο κτίριο παρασύρει προς τα κάτω και τα γειτονικά του, υποβαθμίζει τη γειτονιά.
Ένα ανακαινισμένο κτίριο κάνει ακριβώς το ίδιο ανάστροφα. Αναβαθμίζει την περιοχή, δίνει θέσεις εργασίας, ενισχύει το γειτονικό εμπόριο.