Η αντίφαση των προσπαθειών ή Ο κανόνας του παιχνιδιού

Αυτοί, στοιχειά της πόλης είναι. Εμείς δεν είμαστε, παρά τη φτώχεια που δέρνει τους περισσότερους, το έχω κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μου αλλάζει εντελώς τη συνθήκη ζωής.

Άστεγοι. Γιατί, παρά τις όποιες προσπάθειες των όποιων υφιστάμενων δομών, δημοτικών ή ιδιωτικών, παρά την τοπική αλληλεγγύη, την τρυφερότητα να πω ακόμα που, περιστασιακά, τυχαία, με ή χωρίς συνέχεια και οργάνωση, εκδηλώνεται από ανθρώπους με στέγη, εκείνοι παραμένουν εκεί, στο δρόμο; Αμετάβλητο το δεδομένο των αστέγων και της αστεγίας τους.

Μη άστεγοι. Αυτοί που στέκονται στο πλευρό των άστεγων, θεσμοί και άνθρωποι, λένε πως τα στοιχειά θέλουν να παραμείνουν στοιχειά οπωσδήποτε. Μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά αν είναι έτσι, μήπως είναι γιατί οι προσπάθειες των μη άστεγων, τίμιες και στοργικές, ακολουθούν, εξ ορισμού, ένα συγκεκριμένο μοντέλο αντιμετώπισης; Με την υγιεινή, τη σίτιση, τον ύπνο, την ασφάλεια δεν έχεις ολόκληρη τη ζωή, την έχεις; Οι μη άστεγοι, με το κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι τους, αυτά έχουν μόνο κάτω από το κεραμίδι; Ακόμα κι αν κρυώνουν, ακόμα κι αν πεινάνε κάτω από το κεραμίδι, έχουν ένα σπουδαίο προνόμιο. Φωλιάζουν, κρύβονται, κρύβουν. Την ανημπόρια τους. Το ξημέρωμα τούς βρίσκει πάλι αξιοπρεπείς. Ενώ οι άλλοι, τα στοιχειά, έμαθαν αλλιώς. Να μην μπορούν να είναι ανήμποροι και αξιοπρεπείς. Να είναι σκέτα ανήμποροι. Εκτεθειμένοι μόνιμα στην κοινή θέα, χωρίς να μπορούν να κρύψουν τίποτα, κάτω απ’ το φως του ήλιου, του φεγγαριού ή μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Υπέρβαση κάθε κατακτημένης, συνήθους, λογικής, αναμενόμενης κατάστασης. Αυτή για την οποία οι άνθρωποι προσήλθαν σε κοινούς τόπους για να καταστήσουν βέβαιη, η πόλη έχει σπίτια για όλους. Δεν έχει όμως για τα στοιχειά.

Η διαφορά. Έγκειται και αλλού. Στον κανόνα του παιχνιδιού. Αν ο έχων στέγη καθορίζει, έστω σε κάποιο βαθμό, τον τρόπο που πιθανότατα κρυώνει και πεινάει, ο άστεγος, το στοιχειό, για να βρεθεί κάτω από κεραμίδι -και πάντως προσωρινά-, ακολουθεί κανόνες άλλων. Είναι σαν την εκεχειρία στον πόλεμο που μοιράζει λίγα ψίχουλα ψευδαισθήσεων ειρήνης. Αντιλαμβάνομαι όμως, πώς αλλιώς να γίνει;

Κάθε φορά που έρχεται το θέμα προς ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο, με πιάνει η καρδιά μου. Το ψηφίζω, βεβαίως, τι άλλο; Αλλά ξέρω πως τίποτα δεν θα πετύχω. Οι άστεγοι θα εξακολουθήσουν να είναι στο δρόμο κι εγώ απλώς θα έχω κάνει το αλληλέγγυο καθήκον μου, στο οποίο, παρ’ όλα αυτά, πιστεύω πολύ.

Πρέπει να πάμε για άλλα. Υπάρχει η διάθεση να σκεφτούμε σοβαρά ένα άλλο μοντέλο αντιμετώπισης; Είναι άραγε μία καλή σκέψη ότι στους άστεγους πρέπει να επιστραφεί η ζωή και όχι η υγιεινή, η σίτιση, ο ύπνος, η ασφάλεια, με ξένους κανόνες και αποφάσεις από αλλού; Είναι άραγε μία καλή σκέψη να βρούμε χρήματα και χώρους και δημιουργικές-παραγωγικές δραστηριότητες και να τους προτείνουμε να τις ακολουθήσουν; Γιατί μετά απ’ αυτό, θα βρούν οι ίδιοι σπίτι, έστω να ζεστάνουν την αξιοπρέπειά τους στην αρχή, έστω να χαμηλώσουν την υπέρβασή τους, να ξαναβρούν το κατακτημένο, το αναμενόμενο. Εμείς, ο Δήμος.

Έχουμε κι ένα παράδειγμα, τη «Σχεδία». Ας σκεφτούμε τι θα είναι εκείνος ο Δήμος που παίρνει πρωτοβουλία ως ευέλικτος και συμπονετικός ιδιώτης με το κύρος και τη σοβαρότητα ενός θεσμού. Για περίπου 200 ανθρώπους σήμερα.

Βάνα Μελά, δικηγόρος, δημοτική σύμβουλος με τη δημοτική παράταξη «Πειραιάς για όλους»

Περπατάμε στον «αόρατο Πειραιά»: Η πρώτη διαδραστική περιήγηση για την Αστεγία στον Πειραιά με 4 σταθμούς στο κέντρο της πόλης.

Στις 15 Μαρτίου 2020 η δημοτική κίνηση «Πειραιάς για όλους» σε συνεργασία με το «ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ», το περιοδικό «ΣΧΕΔΙΑ», την «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΠΕΙΡΑΙΑ», τον ΚοιΣΠΕ «ΠΛΩΡΗ», την Ανοιχτή Παιδική Βιβλιοθήκη και το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ σας καλούν στην διαδραστική περιήγηση που σχεδίασαν με θέμα την «Αστεγία».

4 σημεία, 4 θέματα, 4 ματιές.

Στόχος της εκδήλωσης είναι η σοβαρή συζήτηση του θέματος της αστεγίας μέσα από τα μάτια των ίδιων των ανθρώπων που την έχουν βιώσει ή και τη βιώνουν ακόμη.

Μέσα από τη ματιά των επιστημόνων και των εθελοντών που έχουν ευαισθητοποιηθεί και αγωνίζονται γι’ αυτό το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, που αφορά όλους μας.

Αίτημα όλων των συμμετεχόντων είναι να αναγνωριστεί το φαινόμενο με πραγματικούς όρους και το ζήτημα της στέγης να αποτελέσει κοινή υπόθεση, πέρα από τα όρια της φιλανθρωπίας.

Θα συζητηθούν προτάσεις – λύσεις για την αντιμετώπισή του.

Θέμα: «Άτυπη αστεγία»

Πρώτος σταθμός : Σταθμός HΣΑΠ Πειραιά στις 10.00

Θέμα: «Αστεγία και τοξικοεξάρτηση»

Δεύτερος σταθμός: ΠΥΛΗ 9 στο λιμάνι στις 10.45

Θέμα: «Αστεγία και κοινωνικο-οικονομικά αίτια»

Τρίτος σταθμός: KIOΣΚΙ της πλατείας ΚΟΡΑΗ στις 11.30

Θέμα: «Αστεγία και ψυχική ασθένεια»

Τέταρτος σταθμός: Πεζόδρομος Μακράς Στοάς, Aγία Τριάδα στις 12.15

Τελικός Σταθμός: Στοά Πύργου Πειραιά, τελική εκδήλωση στις 13.00

Παράλληλες εκδηλώσεις θα προηγηθούν στις 13  και 14 Μαρτίου:

• Παρασκευή 13/03, στις 18.00 - έκθεση φωτογραφίας επώνυμων φωτογράφων στον σταθμό ΗΣΑΠ Πειραιά (Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων)
• Παρασκευή 13/03, στις 20.00 - προβολή ταινίας στο Στέκι του «Λιμανιού της Αγωνίας» (Πραξιτέλους 78 και Ελευθερίου Βενιζέλου, Πειραιάς)
• Σάββατο 14/03, 11.00-13.00 - τουρνουά ποδοσφαίρου στα Βοτσαλάκια, «Εθνική Αστέγων», «ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ», «Απόφοιτοι ΚΕΘΕΑ ΝΟΣΤΟΣ»,  Παλαίμαχοι Ποδοσφαιριστές Πειραιά

Χορηγοί επικοινωνίας: εφημερίδα "Κοινωνική", εφημερίδα "Η Αυγή", ρ/σ 105,5 "Στο Κόκκινο", ιστότοπος carnetdevoyage.gr

Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., ή στα τηλέφωνα 6934399032 (Αργυρώ Βράκα) & 6936327521 (Βίκυ Μάντζα)