ΘΕΜΑ 4ο: Αθλητισμός για όλους

Το σημερινό είναι «εύκολο θέμα» όπως λέγαμε στο σχολείο, που δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός για να το καταλάβει. Είναι όμως δύσκολο στις απαντήσεις του, που χρονίζουν.

Καταγράψαμε όλες τις εγκαταστάσεις και τους συλλόγους της πόλης μας. Τους χώρους τους βλέπετε στον χάρτη που έγινε στα πλαίσια αυτής της έρευνας.  Ενδεικτικά βλέπετε τις σημαιούλες των 15 πιο παλαιών και σημαντικών σωματείων. Στείλτε μας και τις υπόλοιπες αν θέλετε.

Έχουμε λοιπόν, 35 μεγάλες και μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις. Από το Καραϊσκάκη και το ΣΕΦ, από το «Καπαγέρωφ» στον Άγιο Διονύση ως το «Σαλπέας» στο Παλατάκι. Ανάμεσα τους αρκετά γηπεδάκια, ναυταθλητικοί όμιλοι, 5x5 κ.ά.

Φαίνονται πολλοί οι χώροι αυτοί και όμως δεν είναι!

Αν σκεφτούμε πως ο μαθητικός πληθυσμός του Πειραιά (Α'θμια και Β'θμια εκπαίδευση) κυμαίνεται περίπου σε 22-25.000 παιδιά ανάλογα με τις χρονιές. Βέβαια από τον αθλητισμό δεν εξαιρούνται, ούτε πρέπει να εξαιρούνται οι ηλικίες των νέων ως τα τριάντα αλλά και των μεγαλύτερων. Τότε θα δούμε πως χρειαζόμαστε εγκαταστάσεις που θα μπορέσουν να εξυπηρετήσουν 20-40.000 αθλούμενους/ες.  Αλλά και εγκαταστάσεις όπου θα μπορέσουν να αθληθούν πολλά (κρυμμένα δυστυχώς) πειραιωτάκια, παιδιά και νέοι με ειδικά κινητικά προβλήματα.

Τι έχουμε ως τώρα: Δύο μεγάλα στάδια, όπου βλέπουμε ως θεατές τους επαγγελματίες αθλητές να παίζουν ποδόσφαιρο ή μπάσκετ! Κανείς άλλος δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει. Και άλλες 33 παντός τύπου αθλητικές εγκαταστάσεις. Εκεί οι βόρειες συνοικίες, υστερούν για άλλη μια φορά. Ο λαϊκός αθλητισμός, ο ιστορικός πυρήνας των γηπέδων του Νέου Φαλήρου για όλους, εξαφανίστηκε χάρη στο «θαύμα» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Έτσι ο Πειραιάς ξέμεινε από χώρους άθλησης και στίβου μεσαίας κλίμακας. Αθλητικά σωματεία έχασαν την έδρα τους και ζητιανεύουν φιλοξενία αλλού. Οι περισσότεροι μικροί χώροι είναι προβληματικοί, κακά συντηρημένοι. 

Τα σωματεία είναι πολλά. Είναι ο πλούτος της πειραϊκής αθλητικής παράδοσης. 194 αθλητικά σωματεία της πόλης είναι δηλωμένα επίσημα. Από την έρευνα μας προκύπτει ότι περίπου 55 από αυτά, είναι πλήρως ενεργά. Ανάμεσα τους τα κορυφαία και ιστορικά, ο «Εθνικός» του 1923, ο «Ολυμπιακός» του 1925, ο «παππούς» όλων «Όμιλος Ερετών» του 1885, ο "Πειραϊκός Σύνδεσμος", ο «Ατρόμητος Πειραιά», ο «Αργοναύτης», οι ναυταθλητικοί του Τουρκολίμανου και πολλά άλλα.

Ποια είναι η απάντηση; Αξιοπρεπής διαρκής συντήρηση και φροντίδα για όλους τους χώρους άθλησης. Σημαντικά βήματα έγιναν με χρηματοδοτήσεις και έργα από  την Περιφέρεια Αττικής. Μιλάμε για το «Θεμιστόκλειο»,  το «Καπαγέρωφ», το «Σαλπέας», το Μπάσκετ Καμινίων, τον «Φοίνικα», τον «Πορφύρα». Ορισμένα εξ αυτών των χρηματοδοτημένων έργων εκτελέστηκαν ή εκτελούνται από τον Δήμο Πειραιά. 

Έγινε επίσης μεγάλη προσπάθεια ανάκτησης του κατεστραμμένου περιβάλλοντος χώρου του ΣΕΦ. Το πέτυχε πάλι η περιφερειακή αυτοδιοίκηση, όχι ο Δήμος. 

Δύο κρίσιμα ζητήματα που πρέπει να βάλουμε μπροστά:

Το πρώτο, είναι η αναβίωση του πόλου λαϊκού αθλητισμού στο σύμπλεγμα Νέου Φαλήρου-Καμινίων. Χώροι υπάρχουν, πρέπει να υπάρξει και βούληση!

Το δεύτερο, είναι το πετυχημένο πείραμα που εφαρμόστηκε στην Αθήνα, τα «Ανοικτά Σχολεία». Δηλαδή, αντί τα παιδιά να πηδούν τα κάγκελα για να παίξουν το απόγευμα μπάλα, μπορούμε να ανοίξουμε με φύλαξη, τεχνικά ασφάλεια, φωτισμό και απλή φθηνή συντήρηση, τiς σχολικές αυλές για ένα απογευματινό τετράωρο. Σκεφτείτε πόσοι κλειστοί χώροι θα αναβιώσουν για τους έφηβους στις γειτονιές, θα γίνουν ζωντανοί πυρήνες νεανικού αθλητισμού αλλά και μικρών καλοκαιρινών εκδηλώσεων.

Φίλες και φίλοι, τα δώδεκα θέματα και ο διάλογος με τους Πειραιώτες και τις Πειραιώτισσες συνεχίζονται.

Η επόμενη έρευνα αφορά τα «μικρά καθημερινά» στις γειτονιές.  Πεζοδρόμια, φωτισμός, σκουπίδια, σχολεία, βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί, κ.ά.  Απαντήστε αν θέλετε στο οργανωμένο μας ερωτηματολόγιο διαδικτυακά εδώ:

http://nikosbelavilas.gr/index.php/item/70-erotimatologio

Για να στήσουμε μαζί τον άτλαντα των μικρών αλλά πολύ σημαντικών προβλημάτων. Για να βρούμε μαζί τις λύσεις.