Με λένε Παναγιώτα Καμπέρου, είμαι Πειραιώτισσα, αρχιτέκτονας και φίλη του Νίκου.

Νοιώθω την ανάγκη να σας ευχαριστήσω και εγώ  για την παρουσία σας  στην πρώτη επίσημη εκδήλωση του νέου συνδυασμού που με υποψήφιο δήμαρχο το Νίκο Μπελαβίλα θα διεκδικήσει  τη νίκη στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές. Στο συνδυασμό αυτό συμμετέχει και το ΛτΑ.

Είναι γνωστό, αλλά θέλω να το επαναλάβω, ότι με σεναριογράφο την Ελένη και κεντρικό πρωταγωνιστή το Θοδωρή και συμπρωταγωνιστές  όλους εμάς- σε μία αποφασιστική, συντροφική, δυναμική και εμπνευσμένη  συμπαραγωγή- ζούμε από το 1998 , αυτή την ωραία περιπέτεια που λέγεται ΛτΑ. Μία ιστορία 20 αδιάλειπτων χρόνων  με πολλά επεισόδια. Θα είμαστε πάντα περήφανοι γι’αυτή την πορεία της αυτοδιοικητικής μας κίνησης, που στάθηκε όρθια και σε αυτή την δύσκολη και πρωτοφανή για τα δημοτικά μας δεδομένα σχεδόν πενταετία της απερχόμενης δημοτικής αρχής Μώραλη.

Και το λέω αυτό γιατί η αίσθηση από την πρώτη στιγμή ήταν και παραμένει η ίδια:στο δήμο πλέον, χωρίς καμία πρόθεση να εξωραϊσω τις προηγούμενες δημοτικές αρχές και συμπεριφορές, όμως αυτή την πενταετία είναι πολύ έντονο ότι οι αποφάσεις δεν εντάσσονται μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο παρά μόνο τυπικά και εικονικά, αλλά λαμβάνονται σε και από άλλα παραδημοτικά-παραπολιτικά κέντρα που εξυπηρετούν άλλους σκοπούς και καθιερώνουν δικούς τους ανθρώπους. Απόλυτα φυσιολογικό γι’αυτούς αν σκεφτούμε ότι ο Πειραιάς τα επόμενα χρόνια θα έχει ανάπτυξη, το ζήτημα είναι προς όφελος ποιών.

Σε αυτό είμαστε η παράταξη που έδωσε μάχες, που εναντιώθηκε και συγκρούστηκε χωρίς στιγμή να διστάσει να το αναδείξει και να το παλέψει.

Πρέπει όμως να πω ότι υπήρξε μεγάλο διάστημα που νοιώσαμε και βιώσαμε έντονη μοναξιά (ίσως γιατίθ όλα τα πράγματα έχουν το χρόνο0 τους) υποστήκαμε και υφιστάμεθα  σσκληρές επιθέσεις  και στην αίθουσα του Δ.Σ. αλλά και εκτός αυτής με δημοσιεύματα από κάποιους πρόθυμους δημοσιογράφους. Ξέρετε τώρα πως γίνονται αυτά τα πράγματα.

Παρόλα αυτά τώρα που πια η πόλη σπάει τη σιωπή της, αρχίζει και μιλάει και δείχνει τη δυσαρέσκειά της  αποδεικνύεται  πόσο σημαντική ήταν η συμβολή μας, αφού κράτησε αυτό το έστω και μικρό μέτωπο ζωντανό . Αλλιώς σήμερα θα μιλούσαμε για μία τελειωμένη κατάσταση.

Η πόλη μας φυσικά έχει και άλλα-πολλά προβλήματα και ελλείψεις, για τις οποίες ευθύνονται  και οι προηγούμενες δημοτικές αρχές  και μεγάλα οικονομικά προβλήματα, ενώ είναι σε εξέλιξη ένας αργός-δυστυχώς- αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρων διαχειριστικός έλεγχος  που αποδίδει ευθύνες σε όλες τις δημοτικές αρχές απ’το έτος 2002 και μετά (αν πήγαινε και ποιο πίσω προφανώς θα είχε επιπλέον ευρήματα).

Έχουμε λοιπόν ένα μεγάλο δάνειο πολλών εκατομμυρίων, έχουμε ελλείψεις σε βασικές υποδομές, έχουμε ανομία, έχουμε έντονο κυκλοφοριακό  πρόβλημα, έχουμε έλλειψη ελεύθερων χώρων-πρόκειται στην πραγματικότητα περί καταπατημένων χώρων-έχουμε έλλειμμα δημοκρατίας  και έχουμε και ένα ιδιωτικοποιημένο λιμάνι  και έργα σε εξέλιξη.

Όλα αυτά δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα και ζητούν άμεσες λύσεις  που απαιτούν αγάπη για την πόλη, γνώση των θεμάτων της, εμπειρία, εργατικότητα, οραματικότητα, οργανωτικότητα, δημόσιο διάλογο, σκληρές αποφάσεις, τολμηρές πρωτοβουλίες, μακριά από την κυρίαρχη λογική της απλής διεκπεραίωσης.

Φίλες και φίλοι, η υποψηφιότητα του Νίκου Μπελαβίλα μπορεί να εγγυηθεί μία τέτοια πορεία. Επιτρέψτε μου εδώ μία προσωπική αναφορά. Το Νίκο το γνωρίζω από τα νεανικά μας χρόνια. Στην ουσία όμως συμπορευόμαστε μαζί  από την ίδρυση του ΛτΑ, στη συγκρότηση του οποίου  ο Νίκος  συμμετείχε κόντρα στην τότε κομματική γραμμή.

Συνεργαστήκαμε άψογα στη μάχη κατά της ιδιωτικοποίησης του Πασαλιμανιού και έκτοτε νομίζω ότι μπήκαν τα θεμέλια μίας πολύ στενής φιλικής σχέσης.

Ο Νίκος με όλα αυτά τα στοιχεία που εκτίμησα στην προσωπικότητα του, όπως την εντιμότητα του, τις γνώσεις του, την ευστροφία του, τη δυνατότητα να βρίσκει γρήγορα λύσεις και στο πιο περίπλοκο θέμα, τη διορατικότητα του, ο Νίκος της αριστεράς, των οραμάτων, των αγώνων, των κινημάτων και της επιστήμης, της δράσης και της στρατηγικής  είναι πιστεύω  ο άνθρωπος που μπορεί να κερδίσει αυτές τις εκλογές και να μεταμορφώσει την πόλη μας.

Το έργο του και το έργο όλων μας  μόνο εύκολο δεν το λές, ούτε προεκλογικά αλλά ούτε και μετεκλογικά.

Αυτή η μάχη όμως πρέπει να δοθεί και θα δοθεί, χρειάζεται συστράτευση, συμμετοχή, αποφασιστικότητα, πολλή δουλειά  και πιστεύουμε  ότι πολλές δυνάμεις και φωνές τις πόλης θα έρθουν μαζί μας . Το περιμένουμε και ήδη το βλέπουμε.

Και πρέπει να κερδηθεί.

Για να αλλάξει το τοπίο , για να πάρουμε την πόλη μας πίσω (διαχρονικό σύνθημά μας) για να γίνει ο Πειραιάς  πόλη να ζείς, να ερωτεύεσαι, να ονειρεύεσαι, να απολαμβάνεις , να νοιώθεις ίσος μεταξύ ίσων και για πολλά ακόμη.

Εμείς ξέρουμε τον τρόπο, θέλουμε, μπορούμε και κυρίως ΠΡΕΠΕΙ.

Με τη ΝΙΚΗ λοιπόν……………..

Κυριότερες Μελέτες και Έρευνες

1. "Ιστορικός βιομηχανικός εξοπλισμός σε επτά ελληνικές πόλεις", ΕΜΠ-ΕΙΕ και Υπουργείο Ανάπτυξης, 1997-1999.
2. «Μελέτη Σκοπιμότητας-Προμελέτη για τη δημιουργία Ενεργειακού Τεχνολογικού Πάρκου στο Λεκανοπέδιο Πτολεμαϊδας-Αμυνταίου με στόχο την ανάπτυξη του βιομηχανικού τουρισμού», Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας 2002-2004.
3. «Αξιοποίηση και επανάχρηση βιομηχανικού συγκροτήματος αποξήρανσης στα Τρίκαλα», Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Τρικάλων, 2003-2004. 
4. «Ιστορικά Μεταλλεία στο Αιγαίο, 19ος-20ος αιώνας», Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κυκλάδων, 2005.
5. «Ολοκληρωμένο Δίκτυο Τραμ στο Πολεοδομικό Συγκρότημα Αθηνών», Υπουργείο Μεταφορών,2002-2008.
6. «Άξονες αναβάθμισης πολεοδομικού κέντρου Ελευσίνας», Δήμος Ελευσίνας, Αθήνα 2003-2006.
7. «Άξονες χωροταξικής και Οικιστικής Οργάνωσης Πυρόπληκτων Περιοχών», Διατμηματικό Πρόγραμμα ΕΜΠ, 2007-2008.
8. «Χωροθέτηση και ανάπτυξη του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου στην πόλη της Λεμεσού-Α Φάση», Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Λεμεσού και Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, 2004.
9. «Πιλοτικές προσεγγίσεις για την ανασυγκρότηση των πυρόπληκτων περιοχών» Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, 2007-8.
10. «Μητροπολιτικό Πάρκο Υψηλού Πρασίνου στο πρώην Αεροδρόμιο Ελληνικού» 2010.
11. «Ελεύθεροι και πράσινοι χώροι στον Πειραιά» 2010.
12. «Άξονες αναβάθμισης ιστορικού κέντρου Πρέβεζας» 2010.
13. «Μουσείο Μεταλλείας-Μεταλλουργίας στο Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου», 2009-2012.
14. «Καταγραφή, αξιολόγηση και προτάσεις αντιμετώπισης των δυσλειτουργιών του δικτύου βρεφονηπιακών σταθμών στον Δήμο Αθηναίων», 2012-2014.
15. «Διατηρητέο συγκρότημα οινοπνευματοποιείου Δουζένη στο Χαλάνδρι για χρήσεις πολιτισμού», 2015.
16. «Ολυμπιακό Κέντρο Γαλατσίου. Καταγραφή πολεοδομικών δεδομένων, διερεύνηση και αποτίμηση εναλλακτικών προτάσεων χρήσεων», 2015
17. "Making cities". Έρευνα ανάλυσης των πόλεων: Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, Ιερουσαλήμ, Λονδίνο και Βοστώνη, ΕΜΠ και ΜΙΤ 2015-2016.
18. «Παρατηρήσεις και εναλλακτικές προτάσεις για το επενδυτικό σχέδιο του Ελληνικού», 2016.
19. «Νεότερα μνημεία αεροδρομίου Ελληνικού και ακτής Αγίου Κοσμά. Έκθεση ιστορικής, αρχιτεκτονικής και τεχνικής τεκμηρίωσης κτιρίων και εγκαταστάσεων», 2016.
20. Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις (ΟΧΕ) Επιστημονική αξιολόγηση για την Περιφέρεια Αττικής, 2016-2017
21. Μητροπολιτικό Πάρκο "Αντώνης Τρίτσης". Καταγραφή και αποτίμηση της υφιστάμενης κατάστασης», 2017.
22. «Σχέδιο Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Ακτών Αττικής. Στρατηγικές και κατευθύνσεις για την Χωρική Ενότητα: ΣΕΦ - Αγία Μαρίνα Κρωπίας»,
23. "Προσφυγικές γειτονιές του Πειραιά - Από την ανάδυση στην ανάδειξη της ιστορικής μνήμης", 2017-2018.
24. «Το αρχαιολογικό τοπίο στην Κυνόσουρα Σαλαμίνας», 2018.
25. Συντονιστής της Επιτροπής για τη στήριξη των παιδιών των προσφύγων του ΥΠΕΠΘ, 2016-2018.
26. Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής του Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για το πάρκο στο Καστράκι της Δραπετσώνας.
27. Επικεφαλής της Ομάδας Πιστοποίησης για τη χωροθέτηση και καταλληλότητα νηπιαγωγείων εντός των Κέντρων Φιλοξενίας Προσφύγων, ΥΠΕΠΘ, 2017-2018.
28. Συντονιστής της Ομάδας Εργασίας του Προγράμματος «Ανάκτηση των Ακινήτων του Ιστορικού Κέντρου της Αθήνας - Αξιοποίηση με όρους κοινωνικής ανταπόδοσης» του Υπ. Εργασίας, Κοιν. Ασφάλισης και Κοιν. Αλληλεγγύης, 2017-2018.

Δημοσιεύσεις

Μονογραφίες-Βιβλία

1. Μπελαβίλας, Λιμάνια και Οικισμοί στο Αιγαίο της Πειρατείας, Εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 1998.
2. Μπελαβίλας, Τόποι Ανθρώπων - σχόλια για το χώρο και την πολιτική. Εκδόσεις Η Αυγή & Ο Πολίτης, Αθήνα 2005.
3. Ν. Μπελαβίλας, Παλαιόκαστρο Σάμου. Σημειώσεις ιστορικής τοπογραφίας. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις ΕΜΠ, 2018.

Συλλογικοί Τόμοι

1. Χρ. Αγριαντώνη, Ν. Μπελαβίλας (επιμέλεια), Β. Παναγιωτόπουλος, Γ. Πολύζος, κ.α., Ιστορικός Βιομηχανικός Εξοπλισμός στην Ελλάδα, Εκδόσεις Οδυσσέας & Πανεπιστημιακές Εκδόσεις ΕΜΠ, Αθήνα 1998.
2. Λ. Μενδώνη, (επιμ.), Χρ. Αγριαντώνη, Δ. Δημητρόπουλος, Λ. Καλλιβρετάκης, Ν. Μπελαβίλας, κ.α., Ιστορία του Τοπίου και Τοπικές Ιστορίες, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Υπουργείο Αιγαίου, Αθήνα 1998.
3. Τ. Κουμπής, Θ. Μουτσόπουλος, R. Scoffier (επιμέλεια), Ν. Μπελαβίλας κ.α., Αthens-Absolute Realism, Ελληνική συμμετοχή στη 8η Διεθνή Έκθεσης Αρχιτεκτονικής Biennale Βενετίας 2002. Εκδόσεις Futura, Αθήνα 2002.
4. Σπ. Ασδραχάς, Αν. Τζαμτζής, Τζ. Χαρλαύτη (επιμέλεια), Ν. Μπελαβίλας, Η Ελλάδα της Θάλασσας, Εκδόσεις Μέλισσα, Αθήνα 2004.
5. Λ. Παπαδόπουλος, Η. Κωνσταντόπουλος (επιμέλεια), Ν. Μπελαβίλας κ.α., Αιγαίο, Διάσπαρτη Πόλη, Ελληνική συμμετοχή στη 10η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής Biennale Βενετίας. Εκδόσεις Futura, Αθήνα 2006.
6. Π. Δουκέλης (επιμέλεια), Ν. Μπελαβίλας, κ.α., Το Ελληνικό τοπίο. Μελέτες ιστορικής γεωγραφίας και πρόσληψης του τόπου, Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Αθήνα 2006.
7. Ε. Μαίστρου, Δ. Μαυροκορδάτου, Γ. Μαχαίρας, Ν. Μπελαβίλας (επιμέλεια), Λ. Παπαστεφανάκη, Γ. Πολύζος, Ανώνυμη Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων (1909-1993), Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, Αθήνα 2007.
8. Ν. Μπελαβίλας, Λ. Παπαστεφανάκη (επιμέλεια), Ορυχεία στο Αιγαίο, Εκδόσεις Μέλισσα, Αθήνα 2009.
9. Φ. Βαταβάλη, Ν. Μπελαβίλας, Οδηγός για το περιβάλλον: Πράσινο & ελεύθεροι χώροι στην πόλη, WWF Ελλάς, Αθήνα 2009.
10. Κ. Χατζημιχάλης (επιμέλεια), Ν. Μπελαβίλας κ.α. Σύγχρονα ελληνικά τοπία. Γεωγραφική περιήγηση από αέρος. Εκδόσεις Μέλισσα, Αθήνα 2010.
11. Β. Μελάς, Γ. Τόλιας, Ν. Μπελαβίλας, Το Αιγαίο Πέλαγος. Χαρτογραφία και ιστορία, 15ος - 17ος αιώνας, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, Αθήνα 2011.
12. Γ. Βλάχος, Γ. Καρέτσος, Ν. Μπελαβίλας, Θ. Παπαγιάννης, κ.α., Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης, 1987-2007. WWF Ελλάς, Αθήνα 2012.
13. Μ. Ασημακόπουλος, Γ. Καλογήρου, Ν. Μπελαβίλας,  Θ. Τάσιος (επιμέλεια), 170 χρόνια Πολυτεχνείο, οι Μηχανικοί και η Τεχνολογία στην Ελλάδα, Α' και Β' Τόμος, ΕΜΠ, Αθήνα, 2012. 
14. Karatzas, N. Belavilas, "Economic Crisis and Reform – Consequences in Planning, Architectural Practice and Education", στο Design for a Complex Word, Libri UK, 2014.
15. Belavilas, “The Myth of Greek Summer", στο Revue Méditerranée, vol. 129/2017.
16. Ν. Παπαδημητρίου, Α. Αναγνωστόπουλος, (επιμέλεια), Ν. Μπελαβίλας κ.α. Το παρελθόν στο παρόν. Μνήμη, Ιστορία και Αρχαιότητα στη σύγχρονη Ελλάδα. Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2018.

Έλαβα μέρος σε δεκάδες διεθνή και εθνικά πολεοδομικά συνέδρια. Οι ανακοινώσεις  μου δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά και σε εκδόσεις στην Ελλάδα, στην Ιταλία και στη Γαλλία.

Βραβεία - Διακρίσεις

Βραβεύθηκα σε διεθνείς και πανελλήνιους αρχιτεκτονικούς και πολεοδομικούς διαγωνισμούς: στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό EUROPAN 2 για την Ανάπλαση του Πολεοδομικού Κέντρου Δήμου Νίκαιας το 1991,  στον Διεθνή Διαγωνισμό για την Πολιτιστική Ακτή Πειραιά και το Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων το 2013 και στον Διεθνή Διαγωνισμό για το νέο Θεματικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Ηετιώνεια Πειραιά το 2014.

Γεννήθηκα στον Πειραιά το 1959, από γονείς Πειραιώτες και παππούδες νησιώτες. Πήγα στο 28ο Δημοτικό Σχολείο στην Καστέλα και στο 2ο Γυμνάσιο στην οδό Αφεντούλη.

Εντάχθηκα στον "Ρήγα Φεραίο". Ήμουν μέλος του Γραφείου Μαθητών Πειραιά στη Μεταπολίτευση και έπειτα στην Οργάνωση της Σπουδάζουσας στην Αρχιτεκτονική Σχολή της Αθήνας. Φοιτητικές Συσπειρώσεις και στη συνέχεια Κίνηση για τα Κοινωνικά Δικαιώματα τη δεκαετία του 1980. 

Το 1988, μαζί με άλλους Έλληνες και Γερμανούς ακτιβιστές φυλακιστήκαμε στην Τουρκία, σε μία καμπάνια υπεράσπισης των χιλιάδων πολιτικών κρατουμένων του πραξικοπήματος. Μείναμε ένα μήνα στη φυλακή και απελαθήκαμε μαζί με τον Νίκο Γιαννόπουλο, τον Γιώργο Κουβίδη και τον αξέχαστο Χανιώτη γιατρό Κωστή Νικηφοράκη. Στη συνέχεια έφυγα για το Λονδίνο με υποτροφία της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής. Επέστρεψα στην Ελλάδα τελειώνοντας τη διδακτορική μου διατριβή.

Διδάσκω πολεοδομία, στην αρχή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και από το 2003 στο ΕΜΠ. Σήμερα, είμαι Αναπληρωτής Καθηγητής και διευθύνω το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος του Τομέα Πολεοδομίας και Χωροταξίας. Έχω προκληθεί ως επισκέπτης καθηγητής ή ως ομιλητής στις πανεπιστημιακές σχολές αρχιτεκτονικής και ιστορίας στα Γιάννενα, στην Κέρκυρα, στα Χανιά, στη Θεσσαλονίκη, στο Παρίσι, στη Λιουμπλιάνα και στα Τίρανα.

• Συμμετείχα στη δημιουργία του Τεχνολογικού-Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου. Έχω την επιστημονική ευθύνη του Μουσείου Μεταλλείας – Μεταλλουργίας Λαυρίου.
• Διηύθυνα την κατασκευή του Κέντρου Τεχνικού Πολιτισμού της Ερμούπολης, τον σχεδιασμό των αναπλάσεων της Ελευσίνας, τη δημιουργία της Ταινιοθήκης της Ελλάδος στην Ιερά Οδό,
• Συμμετείχα στον σχεδιασμό των μητροπολιτικών πάρκων: στο Γουδί, στο Ελληνικό και στο "Αντώνης Τρίτσης" στο Ίλιον.
• Είχα την τύχη και την μοναδική εμπειρία να οριστώ επιστημονικός αξιολογητής μνημειακών πόλεων και τόπων της UNESCO, στην Ιαπωνία (2007), στην Ισπανία και στη Σλοβενία (2009, 2011), στην Αυστρία (2014), στο Κουβέιτ (2017).
• Τέλος, είμαι αναπληρωματικό μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού και θήτευσα σε δύο θητείες, πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής για την Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς-Ελληνικό Τμήμα (TICCIH).

Η εμπλοκή μου με τα πειραϊκά θέματα άρχισε πολύ νωρίς: το Τοπικό Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Περάματος (1988), το Φεστιβάλ Πειραιά υπό τον τότε αντιδήμαρχο Κώστα Κωσταράκο με  καλλιτεχνικό διευθυντή τον Θάνο Μικρούτσικο (1992) και η μελέτη Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Ανάπτυξης περιοχής δήμου Πειραιά (1994).

• Ακολούθησαν οι μελέτες και οι έρευνες για τα Λιπάσματα Δραπετσώνας, τα εργοστάσια Ρετσίνα και Δηλαβέρη, ο ΑΗΣ Νέου Φαλήρου, η ΧΡΩΠΕΙ, οι σιδηροδρομικοί σταθμοί, την οδό Πειραιώς, ο σταθμός επιβατών στον ΟΛΠ και το Μουσείο Εναλίων Αρχαιοτήτων στο Σιλό, η μελέτη γα την ανάδειξη μνημείων και αρχαιολογικών χώρων του Πειραιά.
• Συμμετείχα ως μέλος της ομάδας του ΕΜΠ, στον σχεδιασμό της αρχικής χάραξης του Τραμ το 2006, από την οδό Τζαβέλα απευθείας στην πλατεία Καραϊσκάκη, που δυστυχώς απορρίφθηκε από τον Δήμο Πειραιά. Αν είχε ακολουθηθεί η μελέτη, οι επιπτώσεις στην πόλη θα ήταν πολύ λιγότερες. Έτσι το τραμ ακολούθησε την πορεία των αυτοσχεδιασμών των δημάρχων του Πειραιά, κυρίως του Χρήστου Αγραπίδη.

Επιστρέφοντας στα δημοτικά θέματα, το 1986 ιδρύσαμε με επικεφαλής τον Κώστα Κωσταράκο τους "Πολίτες του Πειραιά" και το 1998 μαζί με τον Θοδωρή Δρίτσα, την Ελένη Σταματάκη, τη Μαρία Σταθάκη και δεκάδες πειραιώτες, το "Λιμάνι της Αγωνίας".

Το 2004, με τους πασαλιμανιώτες, τους αρχαιολόγους και την Επιτροπή Κατοίκων Ζέας, σώσαμε το μικρό λιμάνι και τις αρχαιότητες, τη "θαλασσινή πλατεία" της πόλης μας, κυριολεκτικά από την καταστροφή. Για δύο χρόνια θήτευσα δημοτικός σύμβουλος. Μία καλή θητεία και ένα ακόμη καλύτερο μάθημα για τις παθογένειες της δημοτικής μας εξουσίας.

Συνέχισα την πανεπιστημιακή μου σταδιοδρομία και το καλοκαίρι του 2018 αποδέχτηκα την πρόταση να αναλάβω τη Διοίκηση της εταιρείας του Δημοσίου «Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε.», ως Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος. Αντικείμενό της, είναι οι αστικές αναπλάσεις του μητροπολιτικού κέντρου της πρωτεύουσας.

Παράλληλα έχω την ευθύνη του συντονισμού του Πιλοτικού Προγράμματος Αξιοποίησης Ακινήτων με Κοινωνική Ανταπόδοση του Υπουργείου Εργασίας. Το πρόγραμμα εφαρμόζεται μέχρι στιγμής στην Αθήνα, στον Πειραιά και στον Βόλο.

Είμαι διατεθειμένος, να εργαστώ για να αλλάξω την πόλη μας, τη πόλη που μεγάλωσα και κατοικώ. Στηρίζομαι για αυτό, στις γνώσεις και στην εμπειρία μου, μέσα από τις πανεπιστημιακές μελέτες αλλά και τα προγράμματα που συμμετείχα και έχουν πετύχει σε μια σειρά πόλεις στην Ελλάδα και στον διεθνή χώρο.